Czyszczenie lufy jest najważniejsze w konserwacji broni. Resztki wypalonego prochu mają decydujący wpływ na celność. Przez lata zebraliśmy bogate doświadczenie w tej dziedzinie, dzięki czemu mamy dla was kilka porad dotyczących usuwania resztek prochu i tombaku.
Jeśli korzystasz ze swojej broni często, możesz zminimalizować negatywne efekty przy użyciu Diamond Line. W naszych testach Diamond Line Bana, w przewodzie lufy nie znaleziono istotnych śladów odkładającego się tombaku, co gwarantuje wysoką celność po 10 000 strzałów z kalibru 6.5x55.
Najlepszym sposobem na usunięcie resztek spalonego prochu jest szczotka do brązu o odpowiedniej średnicy i skuteczny smar do czyszczenia. Po każdym strzelaniu przed odłożeniem broni należy skorzystać ze szczotki do mosiądzu i oleju do czyszczenia w celu pozbycia się resztek prochu. Wytrzyj przewód lufy do sucha przy pomocy suchej szmatki.
Jeśli lufa ma w sobie stare i twarde resztki prochu owiń szmatkę na zużytej szczotce i nałóż na nią środek do czyszczenia luf J-B , Gold Medallion lub Remington Bore Cleaner.
Jeśli resztki prochu są stare i stwardniałe, proces ten należy powtórzyć co 300-500 strzałów. Dwie miękkie pasty nie są ścierne i powoli się skraplają, dzięki czemu nie uszkadzają lufy.
Użyj prowadnicy aby upewnić się, że narzędzie do czyszczenia jest wprowadzane pod odpowiednim kątem i jak najmniejsza ilość płynu ulega zmarnowaniu. Po wyczyszczeniu przewód lufy należy naoliwić, co zapobiegnie szybkiemu odkładaniu się osadów.
Zalecane środki do rozpuszczania tombaku:
Jeśli strzelasz .22 LR lub ołowianą amunicją, lufę należy czyścić szczotką do mosiądzu lub stali, zamoczoną w rozpuszczalniku nitro do czyszczenia broni. Pozwoli to rozpuścić ołów. Wytrzyj przewód lufy do sucha i nasmaruj smarem do broni.
Podziel lufę na trzy części. Wylot lufy możesz oprzeć o ścianę, aby szczotka nie wychodziła poza wylot. Wyczyść lufę olejem do czyszczenia i miękkimi szmatkami.
1/3 = 10 razy
2/3 = 10 razy
3/3 = 10 razy
Ogromne siły zbierające się w lufie mogą spowodować poważne zużycie powierzchni płaskich i gwintowanych. Na zdjęciu widać zbliżenie trzech różnych luf 6.5x55 przed komorą po około 10 000 strzałów amunicją Norma Diamond Line Bana, 3 700 strzałów pociskami niepokrytymi i 7,000 strzałów amunicją Norma Diamond Line Fält.
Efekty porównaj sam
Lufa zachowuje celność ponad dwa razy dłużej przy użyciu amunicji Norma Diamond Line od początku. Norma Diamond Line pokryto dwusiarczkiem molibdenu i ochronną warstwą wosku. W ten sposób ograniczono tarcie, dzięki czemu pocisk leci dalej przed osiągnięciem maksymalnego ciśnienia. W efekcie uzyskujemy mniejsze zużycie i poprawę celności.
Kilka lat temu odwiedzili nas norwescy studenci rusznikarstwa. Niełatwo o specjalistyczne wykształcenie w tym kierunku. Zadaliśmy im więc kilka pytań, a odpowiedziami podzielimy sie z Wami.
1. Od ilu lat istnieje taki kierunek? Wykształcenie w kierunku rusznikarstwa cywilnego można uzyskać od 1997 roku. Wcześniej szkoły wojskowe szkoliły rusznikarzy wojskowych i cywilnych.
Zdjęcie: Archiwa Norma
Zdjęcie: Archiwa Norma
2. Ilu studentów uczy się u was? Mamy dwie klasy, po 6-8 uczniów w każdej. Po pierwszym roku niektórzy z nich idą na staże, więc zazwyczaj na pierwszym i drugim roku "tracimy" 2-4 uczniów.
3. Ile trwa uzyskanie dyplomu? uczymy się w trybie 2+2, czyli uczniowie wybierają rok kursu z podstaw mechaniki lub z projektowania. Następnie zajęcia z rusznikarstwa trwają rok, po czym uczniowie idą na dwuletnie praktyki. Jako że w branży jest tylko kilka miejsc dla praktykantów, uczniowie, którzy nie dostaną miejsca mogą dostać ofertę przedłużenia szkoły o rok przed egzaminem końcowym.
Zdjęcie: Archiwa Norma
4. Na jakich dziedzinach się skupiacie? Balistyka wewnętrzna i zewnętrzna, techniki obróbki drewna, różne materialy, gwintowanie, projektowanie luf, historia kalibrów itd. Do tego dochodzą inne dziedziny: obróbka cieplna, odlewnictwo, operowanie maszynami, obróbka powierzchni itd.
5. Czy po szkole pracujecie w warsztatach czy od razu po szkole zakładacie własne firmy? Do pewnego stopnia i tak i tak. W tym przemyśle jest zajęcie dla wszystkich, więc niektórzy dostają pracę związaną z mechaniką, inni na przykład w branży smarów.
6. Czy dokumenty do was składają uczniowie z całej Norwegii? Tak, jak najbardziej. Dostanie się do nas wymaga dobrych ocen.
7. Czy w Norwegii są jeszcze inne szkoły rusznikarskie? Jesteśmy jedyną taką szkołą
Zdjęcie: Archiwa Norma
8. Czy istnieje podobna szkoła w Skandynawii? Podobna szkoła do naszej znajduje się w Finlandii, w Ikaalinen.
9. Czy plan nauki uwzględnia praktyki? Osoby, które uzyskają takie praktyki odbywają je przez 2-3 tygodnie w roku.
10. Czy do szkoły uczęszczają głównie osoby zainteresowanie polowaniami i strzelectwem? Tak, są też osoby bez takich zainteresowań, ale one zwykle nie kończą szkoły.
11. Czy w czasie nauki można zbudować własny karabin? Tak, mamy w ofercie zajęcia, na których można wybrać budowę broni.